 |
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος & Γιώργος Γιαννακόπουλος & Χρήστος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Γιώργος Μουζάκης
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Μπελίντα & Τρίο Κιτάρα & Ελένη Λαμπίρη
Άλλες ερμηνείες:
Μάγια Μελάγια
Αλεξάνδρα
Βίκυ Μοσχολιού
Μαρίζα Κωχ
Κλειώ Δενάρδου
Ελευθερία Αρβανιτάκη
Γλυκερία
Μπάμπης Τσέρτος
Μες στη ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό
κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει
μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό
που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη
Το μονοπάτι σαν θα πάρεις μια βραδιά
τον ίσιο δρόμο μια για πάντα τον αφήνεις
κι ολημερίς θα κουρελιάζεις μια καρδιά
κι ένα κορμί μες τα κουρέλια της θα ντύνεις
Εκεί ξεχνάει κι ο Θεός για να σε δει
περνάς και φεύγεις και δεν κλαίει ανθρώπου μάτι
ένα σκουπίδι παραπάνω δηλαδή
μες στης ζωής το πονηρό το μονοπάτι
|  |
Text: Alekos Sakellarios & Yioryos Yiannakopoulos & Hristos Yiannakopoulos
Musik: Yioryos Mouzakis
Uraufführung: Kaiti Belida & Trio Kitara & Eleni Labiri
Weitere Aufführungen:
Mayia Melayia
Alexandra
Viky Mosholiou
Mariza Koh
Klio Denardou
Eleftheria Arvanitaki
Ylykeria
Babis Tsertos
Im Leben gibt es viele Wege und du nimmst den,
der dich gefällt, ganz gleich, wohin er dich führt;
aber es gibt auch eine heimtückische Gasse,
die dich direkt in den Abgrund bringt.
Wenn du diese Gasse eines Abends gegangen bist,
hast du den geraden Weg ein für allemal verlassen,
und bekleidest den Körper mit seinen Fetzen.
Dort vergißt auch Gott nach dir zu sehen
du kommst und gehst und keines Menschen Auge weint,
du bist in der Tat ein Stück Abfall mehr
auf der heimtückischen Gasse des Lebens.
| |
