 |
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Μερκούρη
Άλλες ερμηνείες:
Πόλυ Πάνου
Νανά Μούσχουρη
Αλέκα Κανελλίδου
Αλίκη Καγιαλόγλου
Δήμητρα Γαλάνη
Aπ’ το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά
Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με `χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ’ αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά
Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ
Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά
και μια χά , και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω...
|  |
Text: Manos Hatzidakis
Musik: Manos Hatzidakis
Uraufführung: Melina Merkouri
Weitere Aufführungen:
Poly Panou
Nana Moushouri
Aleka Kanellidou
Aliki Kayialoylou
Dimitra Yalani
Aus meinem Fenster schicke ich
einen, zwei, drei, vier Küsse,
die als ein, zwei, drei,
vier Vögel im Hafen ankommen.
Wie gerne hätte ich eins,
zwei, drei, vier Kinder,
die, wenn sie groß würden,
alle tolle Burschen für den Piräus würden
Solange ich auch suche, ich finde keinen anderen Hafen,
der mich so verrückt gemacht hat wie der Piräus
und der mir, wenn es dort Abend wird, Lieder aneinanderreiht
und wo eine Busukimusik der anderen folgt und der sich füllt mit jungen Männern.
Wenn ich aus meiner Tür trete,
so gibt es keinen, den ich nicht liebe,
und wenn ich mich abends schlafen lege,
so weiß ich, daß ich von ihm träumen werde.
Edle Steine lege ich mir um den Hals
und eine Perle als Amulett,
wenn ich abends im Hafen ausgehe,
warte ich darauf, einen Unbekannten zu treffen.
Solange ich suche ...
| |
