 |
Στίχοι: Νίκος Βουρλιώτης
Μουσική: Τάκης Μπουγάς & Μιχάλης Παπαθανασίου
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαζωνάκης & Goin' Through
Έβαλα για πρώτη μου φορά,
κάποιο στοίχημα μεγάλο
πως εκεί που μεγαλώσαμε,
έχουμε μάθει κάτι άλλο.
Έχουμε μάθει από το σχολείο,
όχι μόνο να μετράμε,
τα παιδιά στη γειτονιά μου
έχουνε μάθει ν’ αγαπάνε.
Αν ακούσεις κάποιες φωνές
το βράδυ μες τα όνειρά σου,
τότε θυμήσου την πλατεία
στη παλιά τη γειτονιά σου
ή την αλάνα με τις πέτρες
λίγο πιο πάνω απ’ τη Θηβών,
αυτή που τώρα έχει γίνει
εργοστάσιο παιχνιδιών.
Θυμάμαι κι άλλα πολλά, ταξίδια
και την καλύτερη κρυψώνα,
με τα ποδήλατα κρυφά απ’ την
Αγία Βαρβάρα στη Δραπετσώνα.
Στον Αϊ Διονύση έχω μεθύσει
με δυο φίλους μια Τετάρτη,
για μια γκόμενα καλή
που τελικά μου βγήκε σκάρτη.
Μεγαλώνω και ξεχνώ
μόνο τους κακούς ανθρώπους.
Όσους μιλούσαν με βρισιές,
γιατί ποτέ δε μάθαν τρόπους.
Μα ποτέ μου δεν ξεχνώ
τη παλιά τη γειτονιά μου,
γιατί στο παγκάκι της πλατείας
έχω χαράξει τα όνειρά μου.
Θέλω να γυρίσω στα παλιά.
Θέλω την παλιά μου γειτονιά.
Θέλω να γυρίσω να σε βρω,
ένα βράδυ είναι αρκετό.
Πάω μια βόλτα στα παλιά,
στη Νίκαια, στη Κοκκινιά
θα πιω κρασί και θα μεθύσω,
στον Πειραιά θα ξενυχτήσω.
Μεγάλωσα, νοστάλγησα
αυτά που πίσω άφησα.
Καρδιά μου είσαι μόνη,
το βράδυ αυτό με λιώνει.
Θέλω να γυρίσω στα ..........
|  |
Tекст: Nikos Vourliotis
Mузика: Takis Bouyas & Mihalis Papathanasiou
Прва представа: Yioryos Mazonakis & Goin' Through
Stavio sam po prvi put svoj
neku veliku opkladu
da tamo gde smo odrasli
naučili smo nešto drugo
Naučili smo u školi
ne samo da brojimo
kao deca u komšiluku mom
naučili smo da volimo
Ako čuješ neke glasove
uveče u snovima tvojim
onda se seti trga
u starom komšiluku tvom
ili prostora sa kamenjem
malo iznad ulice Tivon
ovo što sada postoji je
fabrika igračaka
Sećam se još mnogih putovanja
i najbolje skrovište
sa biciklima skrovito je
Sv. Varvara u Drapeconiju
U Sv. Dionisiju sam se napio
sa dva prijatelja jedne srede
zbog jedne dobre ženske
koja na kraju završila kao škart
Rastem i zaboravljam
samo loše ljude
sve koji su govorili psovke
zato što nikada nisu našli način
Ali zato nikad ne zaboravljam
stari komšiluk moj
jer na klupi trga
sam urezao snove moje
Hoću da se vratim u prošlost
hoću stari komšiluk svoj
Hoću da se vratim da te nađem
jedno veče mi je dovoljno
Idem u jednu staru šetnju
po Nikei, po Kokinu
da popijem vino i da se napijem
u Pireu da bančim
Odrastao sam, poželeo sam
ovo što sam iza sebe ostavio
srce moje samo si
veče ovo propadam
Hoću da se vratim u prošlost ...
| |
