 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πήγε τρεις, μπαίνεις στ’ όνειρό μου.
Πήγε τρεις, γίνεσαι παράπονό μου.
Πήγε τρεις, μεσ’ στο άδειο σπίτι ζεις.
Μια στιγμή περπατάς τα βήματά μου,
μια στιγμή γράφεις με τα γράμματά μου,
μια στιγμή κι ύστερα έφυγε κι αυτή.
Πως ξημερώνει η νύχτα, πως.
Λείπεις και λείπει ο ουρανός.
Δεν είναι ο έρωτας θεός
γι’ αυτόν που μένει μοναχός.
Πότε γιατρεύει ο χρόνος
αυτόν που μένει μόνος.
Πως ξημερώνει η νύχτα, πως.
Μια στιγμή να γυρνούσε ο χρόνος πίσω,
μια στιγμή στο λεπτό πριν σ’ αγαπήσω,
μια στιγμή να `χει λόγο η ζωή.
Πήγε τρεις, μπαίνεις στ’ όνειρό μου.
Πήγε τρεις, γίνεσαι παράπονό μου.
Πήγε τρεις, μεσ’ στο άδειο σπίτι ζεις.
|  |
Lyrics: Nikos Moraitis
Musica: Mihalis Hatziyiannis
Prima esecuzione: Mihalis Hatziyiannis
Sono le tre passate, entri nel mio sogno.
Sono le tre passate, diventi il mio lamento.
Sono le tre passate, vivi nella casa vuota.
Un istante cammini nei miei passi,
un istante scrivi con la mie lettere,
un istante e dopo anche lei se ne va.
Come diventa giorno la notte, come.
Non ci sei e non c'e' il cielo.
L'amore non e' una divinita'
per chi rimane solo.
Quando cura il tempo
chi rimane solo.
Come diventa giorno la notte, come.
Tornasse indietro il tempo per un istante,
per un istante nel momento prima di amarti,
per un istante che abbia una ragione la vita.
Sono le tre passate, entri nel mio sogno.
Sono le tre passate, diventi il mio lamento.
Sono le tre passate, vivi nella casa vuota.
| |
