 |
Στίχοι: Νίκος Βαξαβανέλης
Μουσική: Παναγιώτης Μπρακούλιας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Σμίγει το κλάμα μου με της πενιάς το κλάμα
γιατί ποτέ σου δε μ’αγάπησες τρελή
πίνω ότι πίνεται να γιατρευτεί το τραύμα
και νιώθω άνθρωπος γυαλί
Μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
μ’έσπασες με τσάκισες με τέλειωσες
μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
πόσο σ’αγάπησα γιατί ποτέ δεν ένιωσες
Σμίγει το κλάμα μου με της βροχής το κλάμα
ψάχνω το τέλος στην επόμενη στροφή
η αχαριστία σου γεμίζει το ποτήρι
και νιώθω άνθρωπος γυαλί
Μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
μ’έσπασες με τσάκισες με τέλειωσες
μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
πόσο σ’αγάπησα γιατί ποτέ δεν ένιωσες
|  |
Tекст: Nikos Vaxavanelis
Mузика: Panayiotis Brakoulias
Прва представа: Nikos Oikonomopoulos
Moj se plač meša s jecajima
jer me nikad, ludo moja, nisi zavolela
pijem sve sto se pije, da zacelim ranu
i osecam se kao covek od stakla
Oko moje, skupljam svoje parcice
Slomila si me, unistila si me, dokrajcila si me
Oko moje, skupljam svoje parcice
Kako nikad nisi osetila koliko te volim
Sa suzama kise mesa se moj plac
na sledecem skretanju trazim kraj
puni casu ta nezahvalnost tvoja
i osecam se kao covek od stakla
Oko moje, skupljam svoje parcice
Slomila si me, unistila si me, dokrajcila si me
Oko moje, skupljam svoje parcice
Kako nikad nisi osetila koliko te volim
| |
