 |
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη & Μάνος Λοΐζος
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας & Δήμητρα Γαλάνη
Χαρούλα Αλεξίου & Νίκος Πορτοκάλογλου
Η μέρα κείνη δε θ’ αργήσει
που μπρος μου θα σε ξαναδώ
το φως του ήλιου θα ραγίσει
και συ θα τρέχεις προς τα δω
θε να σκορπά το μέτωπό σου
χρυσή βροχή στον ουρανό
και θα `ν’ τ’ ωραίο πρόσωπό σου
κι απ’ το φεγγάρι πιο χλωμό
Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
όλα θα λάμψουνε αλλιώς
και θα χαθεί μες τις σκιές μας
όλος ο κόσμος ο παλιός
Η μέρα κείνη δε θ’ αργήσει
κυνηγημένο μου πουλί
σε πήρε κάποτε η δύση
σε ξαναφέρνει η ανατολή
|  |
Lyrics: Fodas Ladis
Music: Manos Loizos
First version: Dimitra Yalani & Manos Loizos
Other versions:
Yioryos Dalaras & Dimitra Yalani
Haroula Alexiou & Nikos Portokaloylou
That day won't be late
when I'll see you again in front of me.
The sunlight will be broken
and you will be running towards me.
Your forehead will be spreading
golden rain in the sky
and your nice face
will be paler than the moon.
And when our heatrs will become one
everything will be shinning differently
and the whole old world
will be vanished in our shades.
That day won't be late,
my hunted bird,
the West once took you away,
the East is bringing you back.
| |
