 |
Στίχοι: Κώστας Θεοχάρης
Μουσική: Αλέξης Σέρκος & Κώστας Θεοχάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Είπες λόγια που θα μείνουν,
για πάντα στο μυαλό μου...
πως σου είχα γίνει βάρος,
και σε εκμεταλευόμουν.
Δεν ακούω πια κανέναν,
πάντα ζούσα μοναχός μου,
πόσο ντρέπομαι που ήσουν
η ζωή και ο θανατός μου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Είπες σε όλους πως ζητούσα,
να σαι βλέπω να υποφέρεις,
μα γνωρίζεις την αλήθεια...
πως την ξέρω και την ξέρεις!
Μου είναι αδιάφορο δε θέλω,
να αποδείξω το δικό μου,
θα σ’ αφήσω σκονισμένη,
στου μυαλού το υπόγειο μου...
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
|  |
Tекст: Kostas Theoharis
Mузика: Alexis Serkos & Kostas Theoharis
Прва представа: Yiannis Ploutarhos
Izgovorila si reci koje ce ostati
zauvek u mojoj glavi
da sam ti teret postao
i da sam te iskoriscavao..
Vise nikog ne slusam
uvek sam ziveo sam
kako me je sramota sto si bila
moj zivot i smrt moja..
Nigde necu postojati
za tebe cu biti nevidljiv
i sve stvari sto podsecaju na tebe
tuzne su i zardjale
Nigde necu postojati
bicu pravo na tvojoj krivini
mozda tako budes shvatila
da si sebe unistila
Svima si rekla da sam trazio
da te gledam kako patis
ali znas istinu
ja je znam, a i ti..
Sve mi je jedno, ne zelim
svoje da dokazujem
ostavicu te u prasini
u mom umu, negde u dubini..
Nigde necu postojati
za tebe cu biti nevidljiv
i sve stvari sto podsecaju na tebe
tuzne i zardjale
Nigde necu postojati
bicu pravo na tvojoj krivini
mozda tako budes shvatila
da si sebe unistila
Nigde necu postojati
za tebe cu biti nevidljiv
i sve stvari sto podsecaju na tebe
tuzne i zardjale
Nigde necu postojati
bicu pravo na tvojoj krivini
mozda tako budes shvatila
da si sebe unistila!
| |
