 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Τα ρούχα μου μαζεύω μια στιγμή
το σώμα μου αμέσως και φεύγω
Μα έτσι όπως ζήσαμε μαζί
δε θυμάμαι τι είχα εγώ και τι εσύ
Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο
τα όνειρα κι όλα τα "σ’ αγαπώ"
Μα πώς να δύσει η γη να σβήσουν τα φιλιά
δε μοιράζεται στα δύο, δε μοιράζεται στα δύο η καρδιά
Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο
τα όνειρα κι όλα τα "σ’ αγαπώ"
Μα πώς να δύσει η γη να σβήσουν τα φιλιά
δε μοιράζεται στα δύο, δε μοιράζεται στα δύο,
δε μοιράζεται στα δύο η καρδιά
Τα πάντα να χωρίσουμε λοιπόν
τ’ αστέρια, τα νησιά, το δειλινό
Μα η μνήμη απ’ το πρώτο μας φιλί
θα βαραίνει και τους δυο μας μια ζωή
|  |
Paroles: Nikos Moraitis
Musique: Mihalis Hatziyiannis
Première Performance: Mihalis Hatziyiannis
Je rassemble mes vêtements en un instant,
Je reprends mon corps et je m'en vais,
Mais de la manière dont nous avons vécu tous les deux,
Je ne me souviens pas de ce qui est à moi et de ce qui est à toi,
Que l'on coupe les sentiments en deux,
Les rêves et tous les "je t'aime",
Mais comment la Terre peut-elle s'arrêter de tourner, les baisers s'effacer,
Le coeur ne peut pas se couper en deux, ne peut pas se couper en deux,
Que l'on coupe les sentiments en deux,
Les rêves et tous les "je t'aime"
Mais comment la Terre peut-elle s'arrêter de tourner, les baisers s'effacer,
Le coeur ne peut se couper en deux, ne peut se couper en deux, ne peut se couper en deux
Qu'on sépare donc tout,
Les étoiles, les îles,le crépuscule,
Mais le souvenir de notre premier baiser,
Sera notre fardeau à nous deux pour la vie.
| |
