 |
Στίχοι: Γρηγόρης Πετράκος
Μουσική: Γρηγόρης Πετράκος
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Πετράκος
Πώς να τ’αρνηθώ που σε αγαπώ ακόμα
και στης μοναξιάς το χρώμα ντύνομαι
Γύρω μου βροχή όπως σταματάω το χρόνο
μια σταγόνα μεσ’το δρόμο γίνομαι
Κι όλα αυτά που ζήσαμε όνειρο και ξυπνήσαμε
πίσω αφήσαμε όλα αυτά που μας δέναν σφιχτά
μια ματιά τρυφερή κι όπως παίρνεις τη στροφή
δε θα δεις δάκρυα μεσ ’τη βροχή
Πώς να ξεχαστώ όλα γύρω σε θυμίζουν
όλα αυτά που μας χωρίζουν σκέφτομαι
όσο κι αν κρυφτώ νιώθω ότι σ’έχω χάσει
και πως μ’έχεις πια ξεχάσει δέχομαι
Κι όλα αυτά που ζήσαμε όνειρο και ξυπνήσαμε
πίσω αφήσαμε όλα αυτά που μας δέναν σφιχτά
μια ματιά τρυφερή κι όπως παίρνεις τη στροφή
δε θα δεις δάκρυα μεσ’τη βροχή
|  |
Tекст: Yriyoris Petrakos
Mузика: Yriyoris Petrakos
Прва представа: Yriyoris Petrakos
Kako da poreknem da te još uvek volim
i da se u boje samoće oblačim
Oko mene kiša, kako zaustavljam vreme
jedna kap na ulici, postajem
I sve ovo što smo proživeli, bio je san i probudili smo se
za sobom smo ostavili sve ono što nas je jako vezivalo
Jedan pogled pun nežnosti, i kako skrećeš
nećeš videti suze na kiši
Kako da zaboravim, sve oko mene podseća na tebe
i razmišljam o svemu što nas razdvaja
koliko god se krio, osećam da sam te izgubio
i prihvatam da si i ti mene zaboravila
I sve ovo što smo proživeli, bio je san i probudili smo se
za sobom smo ostavili sve ono što nas je jako vezivalo
Jedan pogled pun nežnosti, i kako skrećeš
nećeš videti suze na kiši
| |
