 |
Στίχοι: Ντιάνα Τζοβόλου
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Μία τσιγγάνα μου ‘χε πει πως είμαι απ’ το Αϊβαλί
κι εγώ θυμήθηκα τα λόγια του παππού μου.
Στη Σμύρνη έφτιαχνε γλυκά και η γιαγιά μπαχαρικά
μέσα στο σπίτι του πατέρα του δικού μου.
Τα χρόνια που ‘μουν πιο μικρός, αναρωτιόμουν συνεχώς
γιατί ‘χε πάντα το μπαούλο γυαλισμένο.
Και πριν πεθάνει μου ‘χε πει να του φυλάξω το κλειδί
κι είδα το βλέμμα το στερνό του φοβισμένο.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.
Έφυγε δίχως παιδεμό, μα έζησε ξεριζωμό
αυτήν την λέξη την πρωτάκουσα στα έξι.
Είχα ρωτήσει να μου πει την ιστορία απ’ την αρχή
κι όπως μιλούσε έσταζε αίμα η κάθε λέξη.
Γι’ αυτό το άνοιξα κι εγώ το κασελάκι το παλιό
κι είδα τα λίγα που ‘χε πάρει, τα κρυμμένα.
Κανέλα, σμύρνα και νερό απ’ τα παράλια θαρρώ
και λίγο χώμα από τα μέρη τα κλεμμένα.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, δακρύζει πάντα η Παναγιά
γι’ αυτούς που έφυγαν διωγμένοι μες στα πλοία.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά, ακόμα καίει μια φωτιά
γιατί μεμέτηδες δανείζονται τα θεία.
|  |
Tекст: Diana Tzovolou
Mузика: Hristoforos Yermenis
Прва представа: Notis Sfakianakis
Jedna mi je ciganka rekla da je iz Ajvalija
a ja sam se setio reči moga dede
u Smirni je pravio slatkiše, a baka začine
u kući moga oca
Kada sam bio mladji, stalno sam se pitao
zašto je uvek imao sanduk izglancan
i pre nego što je umro rekao mi je ključ da mu sačuvam
a u poslednjem pogledu njegovom, strah sam video
U Carigradu, u Svetoj Sofiji, uvek plače Bogorodica
za onima koji su otišli, prognani, brodovima
U Carigradu, u Svetoj Sofiji, plamen još uvek gori
jer naše svetinje pozajmljuju Turci
Nije bio mučen, ali doživeo je istrebljenje
tu sam reč prvi put čuo kad mi je bilo šest
Pitao sam ga da mi ispriča priču od početka
i dok je pričao iz svake reči krv je lila
Zato sam i ja stari sanduk otvorio
i ugledao ono malo što je bio uzeo, što je sakrio
Cimet, smirnu i vodu sa obale, pretpostavljam
i malo zemlje iz ukradenih krajeva
U Carigradu, u Svetoj Sofiji, uvek plače Bogorodica
za onima koji su otišli, prognani, brodovima
U Carigradu, u Svetoj Sofiji, plamen još uvek gori
jer naše svetinje, pozajmljuju Turci
| |
