 |
Στίχοι: Νίκος Γρίτσης & Στέλιος Ρόκκος
Μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος
Ένα ζεϊμπέκικο βαρύ
με τη καρδιά μου καθαρή
θα βγω στους δρόμους να χορέψω.
Σε ένα ζεϊμπέκικο αργό
ψάχνω τη δύναμη να βρω
τον χωρισμό μας για να αντέξω.
Δεν είμ’ αϊτός, είμαι ένα χελιδόνι
που του γκρέμισαν κάποιο βράδυ τη φωλιά
όσοι αγαπάμε μένουμε πάντα μόνοι
σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά.
Όσοι αγαπάμε, μένουμε πάντα μόνοι
σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά.
Με ένα ζεϊμπέκικο βαρύ
και την ψυχή μου καθαρή
θα βγω στους δρόμους να σε γυρέψω.
Σε ένα ζεϊμπέκικο αργό
ναυαγισμένο το μυαλό
ψάχνω τη δύναμη να αντέξω.
Δεν είμ’ αϊτός, είμαι ένα χελιδόνι
που του γκρέμισαν κάποιο βράδυ τη φωλιά
όσοι αγαπάμε μένουμε πάντα μόνοι
σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά.
Όσοι αγαπάμε μένουμε πάντα μόνοι
σαν τα χελιδόνια στη μπόρα, στο βοριά.
|  |
Lyrics: Nikos Yritsis & Stelios Rokkos
Musica: Stelios Rokkos
Prima esecuzione: Stelios Rokkos
Uno zeibekiko pesante
col cuore limpido
andrò per strada a ballare
In uno zeibekiko lento
cerco la forza di trovare
la nostra separazione per resisterle.
Non sono un' aquila, sono una rondine
cui hanno distrutto il nido una sera
Noi che amiamo rimaniamo sempre soli
come le rondini nella bora, nella tramontana.
Noi che amiamo rimaniamo sempre soli
come le rondini nella bora, nella tramontana.
Con uno zeibekiko pesante
e l'anima limpida
andrò per strada a farti tornare
In uno zeibekiko lento
naufragato il cervello
cerco la forza di resistere
Non sono un' aquila, sono una rondine
cui hanno distrutto il nido una sera
Noi che amiamo rimaniamo sempre soli
come le rondini nella bora, nella tramontana.
Noi che amiamo rimaniamo sempre soli
come le rondini nella bora, nella tramontana.
| |
