 |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει
ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν
τα λερωμένα πέταξαν
Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις
Οι πολιτείες πάντα χορεύουν
σε ρυθμό κιρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν
της νύχτας το μετέωρο
Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις
Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι’ αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά
Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις
Μες στο σκοτάδι θα `ρθουν πάλι
μακρινές μαρμαρυγές
να ψιθυρίσουν να θυμίσουν
τρεις απανωτές φορές
|  |
Lyrics: Thanasis Papakonstadinou
Music: Thanasis Papakonstadinou
First version: Thanasis Papakonstadinou
The day goes by, who steals it
I knew but I forgot
The ones that worked and the ones that tried
Threw away the dirty clothes
And you my evening star
You blend with the sunset
Guileless are your eyes
Dont lower them
The cities are always dancing
In a circadian rhythm
The lights lit up to catch up
With the unstable of the night
And you my evening star
You blend with the sunset
Guileless are your eyes
Dont lower them
Our steps are without our will
Expensive gifts
For those that stay and wait
At nightfall for a hug
And you my evening star
You blend with the sunset
Guileless are your eyes
Dont lower them
They will come again in the darkness
Distant flickers
To whisper, to remind
Three times in a row
| |
