 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Άλλες ερμηνείες:
Μαρινέλλα
Δημήτρης Μητροπάνος
Ποια χέρια πήραν, πήραν τα κεριά
Κι ήρθε ξανά, κι ήρθε ξανά το βράδυ
Και δεν μπορεί η παρηγοριά
Να μ’ εύρει στο, να μ’ εύρει στο σκοτάδι
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα ’χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που ’χουν τ’ όνομά σου
Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου
Ποια χέρια γίναν, γίνανε σπαθιά
Χριστέ και Παναγιά μου
Κι από το στήθος, στήθος μου βαθιά
Θα κόψουν την, θα κόψουν την καρδιά μου
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα ’χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που ’χουν τ’ όνομά σου
Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου
|  |
Tекст: Lefteris Papadopoulos
Mузика: Dimos Moutsis
Прва представа: Manolis Mitsias
Остале представе:
Marinella
Dimitris Mitropanos
Koje ruke uzeše, uzeše sveće
i dodje opet, i dodje opet veče
i uteha ne može
da me nadje u, u mraku da me nadje
Te su ruke tvoje
i poslala si ih da mi presude
noževi su što imaju tvoje ime
te ruke, tvoje ruke
Koje ruke postaše, postaše mačevi
Isuse i Bogorodice
i iz grudi mojih, duboko iz grudi mojih
iseći će, iseći će moje srce
Te su ruke tvoje
i poslala si ih da mi presude
noževi su što imaju tvoje ime
te ruke, tvoje ruke
| |
