 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας & Λιζέττα Καλημέρη
Ανεβαίνω σκαλοπάτια, πέφτω και τσακίζομαι
για τα δυο γλυκά σου μάτια φως μου βασανίζομαι.
Αχ τι ειν’ ο έρωτας γι’ αυτόν που αγάπησε,
τιμόνι και σκαρί παλιό μια βάρκα μοναχή.
Ένα πικρό καφέ με κέρασε με ξόδεψε
βρήκε ανοιχτή τη πόρτα κι έφυγε πρωί.
Ψάχνω να `βρω τη φωλιά της, ταξιδεύω στη ζωή
μα τα ίχνη απ’ τα φτερά της με μπερδεύουν πιο πολύ.
Σ’ ένα τραγούδι ακουμπάω τον πόνο μου,
πέρασε πια καιρός κι έφυγε σαν βροχή.
Θυμάμαι όμως τα φιλιά, τα λόγια της,
τα δυο της μαύρα μάτια μέσα στο κρασί.
|  |
Lyrics: Sokratis Malamas
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas & Lizetta Kalimeri
I climb up steps, I fall and hit myself
Oh light of mine, for the two sweet eyes of yours, I torture myself
Oh what love means for the one in love
steering wheel and ship, a lonely boat
She got me a bitter coffee to consume me
found the door open and left early in the morning.
I search her nest, I travel in life
but the traces of her wings confuse me even more.
I lay my pain on a song
Time passed and she left like the rain
But I recall her kisses, her words
and her two black eyes in the wine.
| |
