 |
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Κώστας Χατζής
Γιώργος Νταλάρας
Γιάννης Κότσιρας
Μαρία Φαραντούρη
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου
των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
ο που σ’ είδε, στο αίμα να ζει
και στην πέτρα
μακρινή μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.
Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
των φονιάδων το αίμα με φως
ξεπληρώνω
μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.
(Οι τρεις πρώτες στροφές είναι μελοποιημένες).
|  |
Tekst: Odysseas Elytis
Muziek: Mikis Theodorakis
Eerste optreden: Yriyoris Bithikotsis
Andere optredens:
Kostas Hatzis
Yioryos Dalaras
Yiannis Kotsiras
Maria Faradouri
Liefdesbloed kleurde me donkerrood
en ongeziene vreugde overschaduwde me
ik roestte in ’s mensens zuidenwind
verre moeder, mijn nooit verwelkende roos
In de wijde open zee wachtten ze me op
met driemasters en ze bombardeerden me
mijn zonde, dat ook ik een liefde had
verre moeder, mijn nooit verwelkende roos
Ergens in juli opende ze half
haar grote ogen in mijn binnenste (ingewanden)
om even licht te werpen op het maagdelijk leven
verre moeder, mijn nooit verwelkende roos
| |
