 |
Στίχοι: Κοσμάς
Μουσική: Γιάννης Πλούταρχος
Πρώτη εκτέλεση: Θοδωρής Φέρρης
Δε με νοιάζει τ’ όνομά μου αν το ξέχασες
την καρδιά μου που σου χάρισα αν έχασες
Είν’ ανθρώπινα τα λάθη κι ας πονάν’ πολύ
ποια ψυχή τέτοιο φαρμάκι θέλει να το πιει
Δεν τελειώνει η αγάπη έτσι απλά σε μια στιγμή
όλα τα παλιά σου λάθη έχουν ξεχαστεί
Έχει χώρο η ζωή μας, χώρο για καινούρια αρχή
ένα ρόδο απ’ τ’ αγκάθι κάποτε θα βγει
Δε πειράζει σαν με είδες που προσπέρασες
και μπροστά απ’ την ψυχή μου έτσι πέρασες
Πως θα γέλαγες μαζί μου δε φοβήθηκα
και να πιω πικρό φαρμάκι δεν αρνήθηκα
Δεν τελειώνει η αγάπη έτσι απλά σε μια στιγμή....
|  |
Teksty: Kosmas
Muzyka: Yiannis Ploutarhos
Pierwszy występ: Thodoris Ferris
Nic nie szkodzi jeśli imię zapomniałaś me
Jeśli serce co ci dałem zapodziałaś je
Mylić się jest rzeczą ludzką choć ból sprawia mi
Która dusza taką trutkę ma ochotę pić
Nasza miłość nie przeminie tak po prostu z dnia na dzień
Każde z dawnych twych przewinień już odeszło w cień
Znajdzie miejsce nasze życie na początek nowy nasz
Spośród cierni róża skrycie chce pokazać twarz
Nic nie szkodzi choć mnie widząc wyprzedziłaś mnie
Choćby tuż przed moją duszą przeszłaś sobie gdzieś
Nawet śmiech twój pełen szyderstw mnie nie przeląkł – cóż
Nieraz bardziej gorzką trutkę przyjmowałem już
Nasza miłość nie przeminie tak po prostu z dnia na dzień...
| |
