 |
Στίχοι: Μαργαρίτα
Μουσική: Μάριος Ψιμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Θοδωρής Φέρρης
Τη μοναξιά για χρόνια εγώ συνήθισα
χαρίζοντας εφήμερα φιλιά
Σε δρόμους δίχως αύριο ξενύχτησα
παρέα με την άδεια μου καρδιά
Μέχρι που γνώρισα εσένα
και όλα ξένα τα παλιά
κι όλη η ζωή μου στα χαμένα
μέχρι που γνώρισα εσένα
Μέχρι που γνώρισα εσένα
και είν’ η πρώτη μου φορά
που λέω πως ζω αληθινά
Τη μοναξιά τα βράδια εγώ αγκάλιαζα
κοιτώντας ένα γκρίζο ουρανό
Τον δρόμο της ζωής μου δεν τον άλλαξα
γιατί έτσι είχα μάθει εγώ να ζω
Μέχρι που γνώρισα εσένα
και όλα ξένα τα παλιά...
|  |
Teksty: Maryarita
Muzyka: Marios Psimopoulos
Pierwszy występ: Thodoris Ferris
Do samotności tyle lat przywykłem tak
Rozdając pocałunki błahe wkrąg
Na drogach bez przyszłości witałem brzask
Pospołu z moim pustym sercem wciąż
Do chwili kiedy cię poznałem
I co już znałem - obce jest
I roztrwonione życie całe
Do chwili kiedy cię poznałem
Do chwili kiedy cię poznałem
I po raz pierwszy mogę rzec
Dzisiaj naprawdę żyję - wiedz
Do samotności w każdą noc tuliłem się
Wpatrując się wciąż w szarą nieba toń
Nie chciałem zmieniać drogi mego życia - wiem
Przywykłem wszak podążać tylko nią
Do chwili kiedy cię poznałem
I co już znałem - obce jest...
| |
