 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Εσύ μονάχη,
σαν τσακισμένο στάχυ
στα μπαρ, στα καφενεία
βλαστημάς την κοινωνία
Εγώ μονάχος,
σαν ραγισμένος βράχος
το βράδυ αυτό το γκρίζο
την ψυχή μου δεν ορίζω
Εσύ σταγόνα
στα δόντια του κυκλώνα
ζητάς αραξοβόλι
στη χαμένη τούτη πόλη
Εγώ σημαία
σε μαύρη προκυμαία
το πέλαγο αντικρίζω
σε φωνάζω και δακρύζω
Κυρά του κόσμου
το χέρι δώσ’ μου
να περπατήσουμε μαζί στην ερημιά
Κυρά του κόσμου
γίνε το φως μου
μέσα στη λάσπη, μέσα στη βρομιά...
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Musica: Manos Hatzidakis
Prima esecuzione: Manolis Mitsias
Tu sola,
come stelo spezzato
nei bar, nei caffè
imprechi alla società
Io solo,
come sasso incrinato
in questa sera grigia
non mi controllo l'anima
Tu goccia
nelle fauci del ciclone
vai cercando un ridosso
in questa città perduta
Io bandiera
sulla banchina nera
sto di fronte al mare
ti chiamo e intanto piango
Signora del mondo
dammi la tua mano
per andare insieme nella solitudine
Signora del mondo
diventa la mia luce
dentro il fango e la sporcizia...
| |
