 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Στην ξενιτιά βραδιάζει πιο νωρίς,
στην ξενιτιά να κλάψεις δεν μπορείς,
στην ξενιτιά μανούλα μου γλυκιά,
φαρμάκι στάζει η Κυριακή
κι ο κόσμος φυλακή.
Πικρά σου τραγουδώ
στου πόνου το σκαλί,
αχ νά’ φτανε ως εδώ
της παρηγόριας το φιλί.
Στην ξενιτιά με ρίξαν οι καιροί,
στην ξενιτιά θα λιώσω σαν κερί,
στην ξενιτιά μανούλα μου γλυκιά
αναστενάζεις και πονείς
μα δίπλα σου κανείς.
Πικρά σου τραγουδώ...
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Music: Apostolos Kaldaras
First version: Haroula Alexiou
In exile Night falls earlier
In exile you are not allowed to cry
In exile my sweet mother dear
Sunday is dripping poison
and the world is a prison.
Bitterly I sing for you
on the staircase of pain
Ah, if only it could reach this far
the kiss of consolation.
In exile the times have thrown me
In exile I shall melt like a candle
In exile my sweet mother dear
you sigh and you hurt
but there is no one by your side.
Bitterly I sing for you...
| |
