 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Αλέξης Παπαδημητρίου & Γιάννης Αξιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα
Σε κουβαλώ
μέσα στο σπίτι που η φωνή σου έχει μείνει,
κι όταν η πόρτα μου πίσω απ’ τον κόσμο κλείνει
σε στήνω απέναντι και σε πυροβολώ.
Μα δεν πεθαίνεις, δεν πεθαίνεις,
κι αν σε στήσουνε σε χίλια αποσπάσματα.
Ναι, δεν πεθαίνεις, δεν πεθαίνεις,
είναι αθάνατες οι τύψεις και τα οράματα.
Σε κουβαλώ
και σε πηγαίνω όπου με σέρνουνε οι δρόμοι,
κι όταν τις νύχτες μένουμε οι δυο μας μόνοι
σε στήνω απέναντι και σε γλυκοφιλώ.
Μα δε μ’ αγγίζεις, δε μ’ αγγίζεις,
δεν με φιλάς, κι αν σε παρακαλώ με κλάματα.
Ναι, δε μ’ αγγίζεις, δε μ’ αγγίζεις,
δεν έχουν δάχτυλα οι μνήμες και τα οράματα.
Σε κουβαλώ,
σε νιώθω δίπλα να ανασαίνεις, έρωτά μου,
πιο ζωντανός απ’ όταν ήσουνα κοντά μου.
Σε κουβαλώ, σε κουβαλώ, σε κουβαλώ.
|  |
Lyrics: Sotia Tsotou
Music: Alexis Papadimitriou & Yiannis Axiotis
First version: Marinella
I carry you
inside the house where your voice still lingers
and when my door closes behind people
I put you up against me and I fire at you
But you won't die, you won't die
even if you are put to a thousand firing squads
Yes, you won't die, you won't die
regrets and visions are immortal
I carry you
and I take you wherever the streets drag me
and when at nights we are left alone
I put you up against me and I kiss you sweet
But you won't touch me, you won't touch me,
you won't kiss me even though I beg you in tears
Yes, you won't touch me, you wont touch me
memories and visions have no fingers
I carry you
I feel you breathing next to me, my love
more alive than when you used to be close to me
I carry you, I carry you, I carry you...
| |
