| |
 | It's too late - 2380 Αναγνώσεις   | | | |    |  |
Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Μάγια Μελάγια Φωνητικά: Μανώλης Χιώτης
Άλλες ερμηνείες:
Πόλυ Πάνου Φωνητικά: Μανώλης Χιώτης
Καίτη Ντάλη
Γιώργος Νταλάρας
Τώρα που ήρθες είναι αργά
να ξανασμίξουμε ποτέ μην περιμένεις
της καρδιάς μου το σαλόνι
άλλος πια το καμαρώνει
και κρατάει τα κλειδιά
είναι αργά πολύ αργά
Ήρθε η ώρα για να πονάς
όπως κι εγώ για `σένα κάποτε πονούσα
στης αγάπης μου το τζάκι
ήρθε άλλος με μεράκι
κι έχει ανάψει τη φωτιά
είναι αργά πολύ αργά
Τώρα που ήρθες είναι αργά
λησμόνησε με ξέγραψε με πια για πάντα
στης καρδιάς μου το μπαλκόνι
ήρθε άλλο χελιδόνι
κι έχει χτίσει τη φωλιά
είναι αργά πολύ αργά
| |
Lyrics: Hristos Kolokotronis
Music: Manolis Hiotis
First version: Mayia Melayia Fonitika: Manolis Hiotis
Other versions:
Poly Panou Fonitika: Manolis Hiotis
Kaiti Dali
Yioryos Dalaras
Now that you have come, it's too late
don't expect us ever to come together again
on the balcony of my heart
another swallow has arrived
and it had made [its] nest
it's too late, much too late
Now that you have come, it's too late
do not expect me to give you anything more
to the hearth of my heart
another [girl] has come, a fiery one,
and she has lit the blaze
it's too late, much too late
| | | | Παλιότερο τραγούδι σε δεύτερη εκτέλεση, από το δίσκο "Καλημέρα κυρία Λυδία", 1984, ενώ περιλήφθηκε και στο μουσικό κουτί, στο διπλό Cd με τα ρεμπέτικα. Ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρει στο σημείωμα του δίσκου ότι αυτό το τραγούδι το έμαθε από τον πατέρα του. Του έκανε δε ιδιαίτερη εντύπωση και τον συγκινούσε ο τρόπος που το έπαιζε, και προσπάθησε να το μεταφέρει έτσι όπως το είχε ακόμη στα αυτιά του από το παίξιμο του πατέρα του.
An older song, covered by Dalaras on his 1984 record "Kalimera Kyria Lydia" ["good day my lady Lydia", with Giota Lydia - G.], and also included in the "Music box" on the double CD with rembetika. On the record sleeve, Dalaras refers to the fact that he learned this song from his father. The way his father played it made a special impression on him, it moved him, and he tried to transmit it just as he had it, still, in his ears, from his father's playing. |  Geeske © 22-04-2005 @ 04:04 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
