 |
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Τι πειράζει αγόρι μου που η κιθάρα σου
δεν έχει όλες τις χορδές της
Εσύ ακούς τη μουσική
σαν να έπαιζε μπροστά σου
η καλύτερη ορχήστρα
Το κίτρινο τρένο ξεκίνησε
Σε πάει κάπου που δεν ξέρεις
Δε σε νοιάζει τι θα ξημερώσει
Αφού ο ήλιος δεν αλλάζει χρώμα
Δε σε νοιάζει τι θα ξημερώσει
Το μαύρο χρώμα από τις μπότες σου
το συνήθισες για τα καλά
έχει αρχίσει να ξεθωριάζει
Σαν μια παλιά φωτογραφία
Έχει αρχίσει να ξεθωριάζει
σα μια φωτογραφία
Κι εσύ κυρία που όλη μέρα τρέχεις
Για να πετύχεις το αδύνατο
Για πες μας πως αισθάνεσαι τις νύχτες
Που γυρνάς μόνη στο σπίτι
Όταν ξαπλωμένη σ’ ένα διπλό κρεβάτι
Φωνάζεις τα όνειρα για να σε πάρουνε μακριά
Το κίτρινο τρένο πέρασε από μπροστά σου
Σε κοίταξε μέσα απ’ το βρεγμένο το παράθυρο
άρχισες να ξεθωριάζεις
σαν μια παλιά φωτογραφία
άρχισες να ξεθωριάζεις
σα μια φωτογραφία
|  |
Text: Manos Xydous
Musik: Manos Xydous
Uraufführung: Pyx Lax
Was macht es schon, mein Junge, wenn deine Gitarre
nicht mehr alle Saiten hat
Du hörst die Musik als
ob das beste Orchester
vor dir spielen würde
Der gelbe Zug ist losgefahren
und bringt dich an ein Ziel, das du nicht kennst
Es interessiert dich nicht, was der Morgen bringt
wo doch die Sonne sowieso nicht Farbe wechselt,
interessiert es dich nicht, was der Morgen bringt
Die schwarze Farbe deiner Stiefel,
an die du dich gewöhnt hast,
hat begonnen zu verblassen
wie ein altes Foto.
Es hat begonnen zu verblassen, wie ein Foto.
Und du, werte Dame, die du den ganzen Tag eilst,
um das Unmögliche zu vollbringen
Sag uns wie du dich nachts fühlst
wenn du alleine heimkommst
und deine Träume rufst, damit sie dich
weit weg bringen, wenn du in einem Doppelbett liegst.
Der gelbe Zug ist vor dir vorbeigefahren
und hat dich durch ein nasses Fenster angesehen
du hast begonnen zu verblassen
wie ein altes Foto
du hast begonnen zu verblassen
wie ein Foto
| |
