En tule enää Kokkiniaan
Δε θα `ρθω πια στην Κοκκινιά μαυροματού ξανθιά μου,
γιατί εχτές τ’ αδέρφια σου, αχ, μου κάψαν την καρδιά μου,
αχ, μου κάψαν την καρδιά μου.
Δε θέλουν να σε παντρευτώ, μαζί σου για να ζήσω,
μου είπαν και στο σπίτι σας, να μη ξαναπατήσω,
να μη ξαναπατήσω.
Στεφάνι θα σου βάλουνε στην κεφαλή κορώνα,
με κάποιο πλούσιο πολύ από τη Δραπετσώνα,
από τη Δραπετσώνα.
Μην πεις το ναι, μη μ’ αρνηθείς, μονάχο μη μ’ αφήσεις,
τα πλούτη που σου τάζουνε, να τα περιφρονήσεις,
αχ, να τα περιφρονήσεις.
En tule enää Kokkiniaan tummasilmä vaaleaverikköni,
koska eilen veljesi, ah, polttivat sydämeni,
ah, polttivat sydämeni.
Eivät tahdo mun sinut naivan, kanssasi elääkseni,
mua kielsivät myös kotiinne enää astumasta,
enää astumasta.
Hääkruunun sulle laittavat pääsi kruunaamaan,
kanssa jonkun kovin rikkaan Drapetsonasta,
Drapetsonasta.
Älä sano tahdon, älä multa kieltäydy, yksin älä jätä,
rikkaudet joita tarjoavat, hylkää ne,
ah, hylkää ne.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 18.03.2009