Kessarianì (M. Bourboùlis)
Στους κήπους της Καισαριανής
σ’ έβγαζα για σεργιάνι,
όμως μας χώρισ’ η ζωή
νύχτα στου Μακρυγιάννη.
Σε μια αίθουσα σκοτεινή
φοιτητές δικάζουν.
Την πατρίδα μου κλαίω εγώ *
Ωωω!!
Στα πεζοδρόμια περνά
κόσμος και μας κοιτάζει,
μια φυλακή ο τόπος μας
και μας καταδικάζει.
*) "Εγώ" γράφει το ένθετο με τους στίχους.
Αντίθετα, σύμφωνα με το βιβλίο "Τα σπίτια
είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες" η
λέξη είναι "εδώ".
Nei giardini di Kessarianì
ti portavo a passeggiare,
ma la vita ci divise
una notte da Makriyannis
In uno stanzone buio
processano studenti.
Io* compiango la mia patria
Ooooh !
Sui marciapiedi passa
gente e ci osserva,
dove stiamo è una galera
e vi siamo condannati.
*) "Io" è scritto nell'inserto con il testo.
Invece, secondo il libro " Le case sono
basse come caserme solitarie", la
lezione è "qui".
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.03.2009