Silenzio
Παλιά φωτογραφία στην άδεια παραλία σιωπή. Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι το δρόμο που θολώνει η βροχή. Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες. Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό. Λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα. Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε ξαφνικά. Η πόλη σαν καράβι τα φώτα της ανάβει γιορτή. Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί. Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες. Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό. Λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα. Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε ξαφνικά.		Una fotografia vecchia di una spiaggia deserta in silenzio Dal balcone sto guardando la strada che si offusca dalla pioggia Si dice che sul paese in cui naufragasti regnano le streghe Si tuffano nel fondo e ti tirano su in superficie Si dice che lasciavi sulle onde degli amuleti e dei messaggi per noi Li trovarono i bambini e svanirono all'improvviso La città si accende le luci come una nave Una festa... Mi ricordo di te che ridevi Mi chiedevi di rimanere bambino per sempre Si dice che sul paese in cui naufragasti regnano le streghe Si tuffano nel fondo e ti tirano su in superficie Si dice che lasciavi sulle onde degli amuleti e dei messaggi per noi Li trovarono i bambini e svanirono all'improvviso
jaxlarus, Ι. Λάζος © 25.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info