Pure
Αν είχα μια ατσαλένια καρδιά
ένα στήθος γεμάτο με οξυγόνο.
Αν είχα μια παιδική ανεμελιά
στη ζωή μου ούτε έναν πόνο.
Αν είχα μια ανοιχτή αγκαλιά,
μια ζήλια δίχως φθόνο.
Αν είχα μια δικιά μου ερημιά
να μην ακούει σε νόμο.
Αν είχα δύναμη να πω
αληθινά τραγούδια.
Αν είχα στίχους να τους πιω
και λέξεις σαν των παιδιών τα χνούδια.
Τότε θα ’ρχόμουνα γυμνός
αγνός, καθάριος, φως μου
και θα ξανάρχιζα απ’ αρχής
τον τόσο λάθος βίο μου.
Τότε σαν σπόρος μες στη γη
θα φύτρωνα στο χιόνι,
το αγκάθι ανθός θα γίνονταν
για να μη σε πληγώνει.
If I had a heart of steel
a chest filled with oxygen
if I was carefree as a child
no pain whatsoever in my life.
If I had a welcoming embrace
an envyless jealousy
if I had my own wilderness
so as it not obey any laws
If I had the strength to tell
real songs
If I had lyrics to drink
and words like children's fuzz.
Then I'd come nude
pure, clear, my light
and I would start over
my so wrong life.
Then like a seed in the earth
I'd sprout in the snow
the thorn would become a flower
so as not to hurt you.
AthenaLeonti, Νανά Λεοντή © 25.03.2009