Два, три дана
Πόσο λίγο μάτια μου με ξέρεις και τη στιγμή που φεύγεις θα’θελες να ικετεύω θα’θελες μα εγώ δεν είμαι απ’αυτές Δυο τρεις μέρες το πολύ να σε σκέφτομαι μπορεί και μετά σ’έχω ξεχάσει Θα περνάω πιο καλά σε μιαν άλλη αγκαλιά η καρδιά μου δεν παρακαλά Πίστευες πως μάλλον δε θ’αντέξω και πίσω σου θα τρέξω θα’θελες να γίνω λιώμα θα’θελες μα εγώ δεν είμαι απ’αυτές Δυο τρεις μέρες το πολύ να σε σκέφτομαι μπορεί και μετά σ’έχω ξεχάσει Θα περνάω πιο καλά σε μιαν άλλη αγκαλιά η καρδιά μου δεν παρακαλά έτσι απλά...		Како ме слабо познајеш, око моје, у тренутку кад одлазиш желео би да преклињем, желео би, али ја нисам од таквих... Два, три дана највише могу да размишљам о теби, а после сам те заборавила... Биће ми много боље у неком другом загрљају, моје срце не моли... Веровао си да можда нећу издржати и да ћу те јурити, желео би да патим, желео би, али ја нисам од таквих... Два, три дана највише могу да размишљам о теби, а после сам те заборавила... Биће ми много боље у неком другом загрљају, моје срце не моли... Тако лако...
Thalia011, Katarina © 25.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info