Navicella d'avorio (N. Gatsos)
Φιλντισένιο καραβάκι
στ’ όνειρό μου ήρθες μιαν αυγή
και με πήρε ταξιδάκι
να γυρίσουμε τη γη.
Είδα χώρες, είδα τόπους
πικραμένα είδα τα παιδιά
κόσμο εγνώρισα κι ανθρώπους
κι έβαλα πόνο στη καρδιά
Καραβάκι μου ξεκίνα
πάμε πάλι στην Αθήνα
τραγουδάνε τα πουλιά στην Αττική
Πάμε πάλι στο Παγκράτι
πού `ναι οι δρόμοι του γεμάτοι
με χαρούμενες φωνές την Κυριακή
Τι να πω για την Ευρώπη
Τι να πω για την Αμερική
δεν αλλάζουν οι ανθρώποι
έχουνε βάσανα κι εκεί
Πήγα σ’ όλα τα λιμάνια
σε δρομάκια πέρασα στενά
λεβεντιά και περηφάνια
δεν είδα φως μου πουθενά.
Navicella d'avorio
un'alba mi giungesti in sogno
e mi prendesti per fare un viaggetto
per girare intorno alla terra
Vidi luoghi, vidi regioni
vidi tristi i bambini
conobbi uomini e genti
e ripόsi dolore nel cuore
Navicella mia, in cammino
andiamo di nuovo ad Atene
cantano in Attica gli uccelli
Andiamo di nuovo a Pangrati
dove le strade sono piene
la Domenica di voci contente
Che ho da dire dell'Europa
Che ho ha dire dell'America
non sono diversi gli uomini
hanno tormenti anche lì
Tutti i porti ho visitato
per strette viuzze sono passato
luce mia, orgoglio e valore
non ne ho visti in nessun luogo
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.05.2009