Sulla soglia delle tempeste (T. Livaditis)
Στο κατώφλι των καιρών
γνέθουν οι μητέρες την ελπίδα,
και πριν γνωρίσουν τα φιλιά
φεύγουν τα παιδιά
και γίνονται άντρες στα βουνά
και τα κορίτσια π’ αγαπούν
τη Γκουέρνικα κεντούν.
Άγια είναι η λευτεριά
κι ο καημός του κόσμου σημαία πλατιά
τη σκιά χαιρετά του Τσε Γκουεβάρα.
Είναι ο δρόμος μακρινός
πάμε για τη μάχη
κι ίσως νά `σαι, μάνα,
αύριο μονάχη.
Sulla soglia delle tempeste
generano le madri la speranza,
e prima di conoscere i baci
se ne vanno i ragazzi
e si fanno uomini sui monti
e le ragazze che amano
ricamano Guernica.
Santa è la libertà
e il dolore del mondo, larga bandiera
saluta l'ombra del Che Guevara.
E' lunga la strada
andiamo alla battaglia
e domani dovrai, mamma
forse restare sola.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.05.2009