La lune s'est perdue
Του ήλιου σβήστηκε το φως
εχάθη το φεγγάρι
και πάει το παλληκάρι
καημός και πόθος μου κρυφός
Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
μου σκότωσαν τόν π’ αγαπώ
Καημός και πόθος μου κρυφός
η νύκτα τον τυλίγει
και τη φωνή μου πνίγει
ο πόνος μου 'γινε αδελφός
Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
μου σκότωσαν τόν π’ αγαπώ
Ήρθε να μ’ εύρει την αυγή
ήρθε να με φιλήσει
ήρθε για να γεμίσει
γαρύφαλλα κι αστέρια η γη
Πέτρα την πέτρα περπατώ,
φέγγει και ξημερώνει
Γλυκό πουλί τ’ αηδόνι
τραγούδα μου τον π’ αγαπώ.
La lumière du soleil s’est éteinte
La lune perdue
Et le brave s’en est allé
Mon douloureux et secret désir
Pierre j’arpente la pierre
Je hume son sang
Et je n’attends plus
Ils ont tué celui que j’aime
Mon douloureux et secret désir
La nuit l’enserre
Et étouffe ma voix
Ma douleur est devenue ma soeur
Pierre contre pierre...
www.projethomere.com © 20.05.2009