Sanoin eläväni
Ποιος είσαι εσύ σε ξέχασα
καθρέφτη καθρεφτάκι του ουρανού,
ήμουν παιδί δε γέρασα
μα πέρασε ο καιρός και είμαι αλλού.
Κι είπα να ζήσω τη γιορτή κόσμου
κι είπα να πάω μακριά.
Η θάλασσα που σου’ μοιάζε
στέγνωσε στην πέτρα σαν βροχή,
στεριά στεγνή στερνή φωνή
φώναξε στο θάνατο να’ αργεί.
Κι είπα να ζήσω τη γιορτή κόσμου
κι είπα να πάω μακριά.
Κι είπα στον ήλιο τη ζωή σου δώσ’ μου
και μου δώσε φωτιά
Kuka olet sut unohdin
peili pikku peili taivaan,
olin lapsi en vanhennut
mutta meni aika ja olen muualla.
Ja sanoin eläväni maailman juhlaa
ja sanoin meneväni kauas.
Meri joka sua muistutti
kuivui kivelle kuin sade,
manner kuiva viimeinen ääni
huusi kuolemaa myöhästymään.
Ja sanoin eläväni maailman juhlaa
ja sanoin meneväni kauas.
Ja sanoin auringolle elämäsi anna mulle
ja se antoi minulle tulen.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 22.08.2009