La lune
Είδα,
μια κόκκινη σελήνη.
Είδα,
δυο σύννεφα
να φεύγουν μακριά,
μάτια
που ο έρωτας τα κλείνει
μάτια,
παράξενα κι υγρά
μα δεν ήταν να γίνει
Είδα
στης θάλασσας τα χάδια.
Είδα
ασάλευτη να μένει η αμμουδιά.
Δώσ’ μου
το μήνα που `χω άδεια
Δώσ’ μου
την άδεια σου καρδιά
να νοικιάζω τα βράδια
Πάντα
τα χείλη σου ήταν ρόδινα
Κι είχα
Δεν είχα
σώμα, στο `δινα
Πάντα για πάντα μαζί.
J'ai vu
une lune rouge.
J'ai vu
deux nuages
s' eloigner
des yeux
que l' amour ferme
des yeux
etranges et humides
mais rien n' est arrive.
J' ai vu
les caresses de la mer
J'ai vu
le sable immuable.
Donne-moi
le mois de mon conge
Donne-moi
ton coeur vide
le louer les soirs.
Toujours tes levres etaient roses
et mon corps, je l' avais
ou non,
je te le donnais.
Ensemle a jamais a jamais
sofiagera © 29.08.2009