Molim se da dođeš (Anastasiadis)
Και αν με ψάξεις θα χαθείς
Τόσα λόγια ξεχασμένα
Εικόνες που έλεγαν θα `ρθεις
Μα πάντα όλα σου ήταν ξένα
Μη μου κλαις, μη φοβηθείς
Μένεις στο τίποτα εσύ
Σβήσαν τα φώτα της γιορτής
Και κάνει θόρυβο η σιωπή
Ένα φως πριν αναστηθώ
Κι η ζωή σαν τον άνεμο
Στους καιρούς να αφήνεσαι
Μια προσευχή για να `ρθεις
Σ’ ένα μέρος θα κρυφτώ
Που να μοιάζει στο κορμί σου
Νερό απ’ το αίμα σου να πιω
Ν’ ακουμπήσω στην ψυχή σου
Μη μου κλαις, θα σου μιλώ
Κρυφές ανάσες, σαν φιλιά
Δε μένει τίποτα να δω
Μόνο η δική σου ομορφιά
Ένα φως πριν αναστηθώ
Κι η ζωή σαν τον άνεμο
Στους καιρούς να αφήνεσαι
Μια προσευχή για να `ρθεις
Ako me potražiš, izgubićeš se
toliko reči, zaboravljenih
slike što su govorile da ćeš doći
ali uvek ti je sve bilo strano
Ne plači, ne plaši se
ni na čemu ostaješ
završilo se slavlje
i samo se tišina čuje
Tračak svetlosti pre nego vaskrsnem
život je poput vetra
vremenu prepusti se
molim se da dođeš
Na jednom ću se mestu sakriti
što će na tvoje telo ličiti
vodu iz tvoje krvi da popijem
dušu da ti dodirnem
Na plači mi, pričaću ti
uzdasi skriveni, kao poljupci
ne ostaje ništa više da gledam
samo tvoja lepota
Tračak svetlosti pre nego vaskrsnem
život je poput vetra
vremenu prepusti se
molim se da dođeš
neraidaBGD, Ivana © 29.08.2009