Ti amo (Sòtia Tsotou)
Σ’ αγαπώ όπως η μάνα το παιδί
όπως η φλόγα το δαδί
όπως ο γέρος τη ζωή που τον αφήνει,
σ’ αγαπώ όπως η άβυσσος το φως
όπως τα όνειρα ο φτωχός
κι ο κουρασμένος στρατιώτης την ειρήνη.
Δεν έχω τίποτ’ άλλο, είμαι μια φωνή
είμαι δυο χέρια αδειανά που σε τυλίγουν
μα σ’ αγαπώ και κοίτα, ανοίγουν οι ουρανοί
οι ουρανοί που τόσο δύσκολα ανοίγουν.
Σε ζητώ όπως το χώμα τη βροχή
όπως το γέλιο η ψυχή
κι οι οδοιπόροι τα βαθύσκιωτα πλατάνια,
σε ζητώ όπως το χιόνι η φωτιά
ο πονεμένος τη γιατρειά
και η μεγάλη αμαρτία, αχ, τη μετάνοια.
Ti amo come la mamma il suo bimbo
come la fiamma l'esca
come il vecchio la vita che l'abbandona,
ti amo come l'abisso ama la luce
come il povero i suoi sogni
e lo stanco soldato ama la pace.
Nient'altro ho io, sono solo una voce
sono due braccia vuote che ti avvolgono
ma ti amo, e guarda quanta pioggia
la pioggia di cui questo cielo è tanto avaro .
Ti voglio come la zolla vuole l'acqua
come l'anima vuole il riso
come i viandanti l'ombra profonda dei platani,
ti voglio come l'incendio la neve
come l'infermo la cura
e il grande peccato, ahimé, il pentimento.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 04.02.2010