Escondí mi rostro
Μες στις παλάμες μου κρατώ το όνειρο που ράγισε το όνειρο που μάτωσε μ’ εκείνο το φιλί Κι όπως με κοίταζες γλυκά ψιθύρισες δειλά ένα γεια και στη φτωχή μου την καρδιά έπιασε βροχή Κι έκρυψα το πρόσωπό μου για να μη με δεις μη σου μείνει η εικόνα αυτή και στεναχωρεθείς μα όταν έκλεισες την πόρτα τα χαράματα τότε ξέσπασα αγάπη μου σε κλάματα Και φωνάζω τ’ όνομά σου σπάω πράγματα δικά σου και το άδικο με πνίγει που τελειώσαν όλα ξαφνικά Και με μένανε θυμώνω που έκρυψα καλά τον πόνο και σε άφησα να φύγεις από τη ζωή μου έτσι απλά Μες στις παλάμες μου κρατώ το σύννεφο που έμεινε το σύννεφο που έγινε το δάκρυ απ την ψυχή Θυμήθηκα όσα ζήσαμε μισήσαμε ή αγαπήσαμε και στη φτωχή μου την καρδιά πάλι έπιασε βροχή		Quedó en la palma de mi mano el sueño que se rompió el sueño que se desangró con aquel beso Y como me mirabas dulcemente susurraste con miedo un adiós y en la pobreza de mi corazón comenzó a llover Y escondí mi rostro para que no me veas y no dejarte esta imagen y entristecerte pero cuando cerraste esa puerta aquel amanecer entonces estalló mi amor en llantos Y grito tu nombre rompo todas tus cosas la injusticia me asfixia que todo haya terminado de repente Y así con mi amargura ocultando bien mi dolor dejé que te marcharas de mi vida, así tan simple Quedó en la palma de mi mano la nube que quedó la nube que se fue las lágrimas del alma Recordando lo que vivimos lo que odiamos y lo que amamos en la pobreza de mi corazón otra vez comenzó a llover
hugocella, Hugo Cella © 04.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info