Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Сын мой, сын мой
Сын мой, сын мой

Γιε μου, είν’ ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου
που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου
στη ζωή κυνηγημένος να γυρνάς

Γιε μου, δεν τον άκουσες τον δόλιο σου πατέρα
παρασύρθηκες και μέρα με τη μέρα
είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς

Γιε μου, τι περιμένεις, πε μου
σ’ έναν δρόμο λασπωμένο
θα ’σαι πάντα σαν δεντρί ξεριζωμένο
δίχως μοίρα, δίχως ήλιο κι ουρανό

Γιε μου, τον καημό μου συλλογίσου
γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου
γιε μου, γιε μου, πώς πονώ

Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου
οι αρχόντοι είν’ εμπόροι του πολέμου
και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά

Γιε μου, μην πιστεύεις σε κανέναν ακριβέ μου
ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου
που ’χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά


Сын мой, боль моя невыносимая, милый мой,
когда тебя вижу, будто сухой лист по ветру,
по жизни гонимый скитаешься.

Сын мой, ты не слушал несчастного отца своего,
увлекаешься день ото дня,
двадцатилетний, и уже старишься.

Сын мой, чего ты ждешь, скажи мне,
на том пути, покрытом грязью,
будешь всегда вырванным с корнем деревом,
без доли, без солнца и неба.

Сын мой, подумай про моё несчастье,
вернись домой, заживлю я раны твои,
сын мой, мой сын, как больно мне!


Сын мой, люди жестоки , милый мой,
правители есть торговцы войной
и смеются, когда у нас течёт слеза.

Сын мой, не верь никому, дорогой мой,
даже друзья твои обрадовались, Бог мой,
что упал ты сейчас так низко.

Aleksandra-OK © 05.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info