Fanis
Δυο χρόνια είχα να σε δω Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο Και τα καλά σου φόραγες σαν να `τανε γιορτή Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ’ αφήσανε να πεις Μια δικαιολογία Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ’ εποχή Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό Που σου `μαθε στη φυλακή εκείνος ο ψηλός απ’ τη Δραπετσώνα σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δε φταις εσύ φωτιές σου καίνε το κορμί, κουτάλι και βελόνα Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που `πεφτε Σαν χιόνι απ’ το ταβάνι Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δε θα ξεχάσεις μια στιγμή Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα Κι είπανε τ’ αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου Είπαν αυτός είναι απ’ ώρα πια νεκρός Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω Το ξέρω σου `λειψε η σκόνη η λευκή Και μού `λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω Δυο χρόνια είχα να σε δω Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο Και τα καλά σου φόραγες σαν να `τανε γιορτή		It had been two years since I had seen you last and I met you again one Sunday You were standing rounds of ouzo and cognac at the café and you were dressed up as for a holiday. You hadn't been in the army, for me to call you a "good citizen" But neither was it your birthday or nameday, for me to tell you "many happy returns" Madhouse and jail for two years and six months I drank the ouzo and said "good luck, good bye". I know you asked a thousand and two bosses for a job and all of them demanded to see references, previous experience but as soon as they too saw that you had that yellow card they kicked you out like a dog and never even let you voice one justification And at first you would say "well all right" and go ask for work somewhere else and somewhere else and somewhere else again it was the same again and again but you were too unlucky, because it also was just that time when everyone was tightening the reins and you, you had that yellow card and that colour you know, it causes allergies And the fever would come over you every time the night came on it tormented you summer and winter and it's a dreadful agony, that dirty vice which you were taught in jail by that tall guy from Drapetsona You miss it, that white dust, you know it's not your own fault the fires consume your body the spoon and the needle And you kept hanging on because you were afraid of the jail you courted loneliness and the chalk that came falling like snow from the ceiling And until the day your soul leaves your body you will never forget a certain moment a certain night in jail, voices and crying, and next morning they said that in cell number fifteen the older inmates had raped that boy Fanis And when they found you frozen in your cell they said that one is as good as dead and someone ran for the phone For five weeks now you have been suffering, I know, I know you missed that white dust and kept telling me "I shan't go back there again I have had enough of those white nights I too want to live like a human being" It had been two years since I had seen you last and I met you again one Sunday You were standing rounds of ouzo and cognac at the café and you were dressed up as if it were a holiday.
Geeske © 25.07.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info