Kuka tietää
Κι αν οι μέρες αλλάξουν
με παράπονα τόσα
κι αν τα χρόνια περάσουν
που βαθιά μας πληγώσαν
κι αν ο γκρίζος ο δρόμος
μεσ’ στο φως θα μας φέρει...
Ποιος ξέρει
αν θα σβήσουν
του πόνου τα σημάδια
απ’ το πρόσωπό μας
από την καρδιά μας
απ’ τα όνειρά μας
από την ψυχή μας.
Κι αν τα χρόνια μας φεύγουν
και τα όνειρα σβήνουν
κι αν τα χέρια μας τώρα
με δάκρυα γεμίζουν
πάλι υπάρχουν ελπίδες
υπάρχει εν’ αστέρι
στην καρδιά του χειμώνα
ζεστασιά να μας φέρει.
Ja jos päivät vaihtuvat
tuskaisesti niin
ja jos vuodet menevät
jotka syvälle meitä haavoittivat
ja jos harmaa tie
valoon meidät vie...
Kuka tietää
jospa sammuvat
tuskan merkit
kasvoiltamme
sydämestämme
unelmistamme
sielustamme.
Ja jos vuotemme menevät
ja unelmat sammuvat
ja jos kätemme nyt
kyynelistä täyttyvät
kuitenkin on toivoa
on tähti
sydämessä talven
lämpöä meille tuomaan.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 08.02.2010