¡No pregunta el ciélo!
Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει
Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει
Palabra por palabra y nos olvidamos,
el dolor nos llevó y anochecimos,
borra la lágrima por tu pañuelo
para mí beber el sol de tus labios
No pregunta el ciélo,
la nube y la nuna,
tu mirada oscura
agarró algo de la noche
Lo que nos ha encontrado y nos entristeció
nos atacó secretamente como un cuchillo,
borra la lágrima por pañuelo
para mí beber el sol de tus labios
No pregunta el ciélo,
la nube y la nuna,
tu mirada oscura
agarró algo de la noche
curros_mujer © 26.05.2010