Horas de silencio
Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου
Ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών
Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο
Ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό
Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ’ το χέρι
κάτι στοιχάκια σαλεμένων εραστών
μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει
Εγώ ό,τι αγάπησα σε εκείνη το χρωστώ
Ώρες σιωπής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι
Ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό
Να ζήσω σ’ ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει
μα ο έρωτάς μου άναψε, γι’ αυτό σου τραγουδώ
Horas de silencio y yo me pierdo en el blanco de tus ojos
Hora punta y yo estoy en el borde de los labios
¡Que tú, mi momento pequeño, aguantes en el tiempo!
¡Que tú aclares este vacío de mí!
La culpa fue de los canciones, que me tomaron por la mano,
y algunos pequeños versos de amantes locos,
¿pero, quién me devuelva mi momento pequeño?
Lo que yo amé, lo yo debo a él
Horas de silencio y yo creyó en tus ´sis´y ´noes´
Hora punta y me encontró en el séptimo cielo
No lo sé, si sea permitiendo vivir en un sueño,
pero, mi amor está encendido, es por eso que estoy cantando para ti
curros_mujer © 26.05.2010