Останови дождь

Στέκομαι
μες στο σκοτάδι μόνος
στέκομαι
στον εαυτό μου αντιστέκομαι
όλα τα λάθη μου τα δέχομαι
κι ας με πονούν

Τίποτα
δε θα σε φέρει πίσω
τίποτα
κι ας κλαίω τα βράδια
τ’ ατελείωτα
τα πάντα γύρω μου
αναλλοίωτα
εσένα θα ζητούν

Σταμάτα τη βροχή
που πέφτει στην ψυχή
σταμάτα τη βροχή
που μου ματώνει το κορμί

Μοναξιά
ό, τι έχει μείνει είναι μοναξιά
τέσσερις τοίχοι για παρηγοριά
κι ούτε μια λέξη
μες στην ερημιά
δε θ’ ακουστεί ξανά

Σταμάτα τη βροχή
που πέφτει στην ψυχή
σταμάτα τη βροχή
που μου ματώνει το κορμί


Я стою
Один в темноте
Стою
Я сам это преодолеваю
Я признаю все свои ошибки,
Хоть они и причиняют мне боль

Ничто
Не вернёт тебя назад.
Ничто
Не важно, как сильно я плачу ночами
Это кажется бесконечным.
Всё, что меня окружает
Остаётся неизменным.
Всё спрашивает о тебе.

Останови дождь,
Что льёт в моей душе
Останови дождь,
От которого кровоточит моё тело

Одиночество.
Всё, что осталось - это
Одиночество
Четыре стены вокруг,
И ни одного слова
В пустоте
Я больше не услышу.

Останови дождь,
Что льёт в моей душе
Останови дождь,
От которого кровоточит моё тело

Σβετλανα © 28.05.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info