Il vento nelle strade (M. Burbulis)
Πάγωνε στους δρόμους ο αγέρας
σαν χαρταετός μοιάζει η ψυχή
κι έχεις τα δυο μάτια βουρκωμένα
σαν προάστια μέσα στην βροχή
Νύχτωσε νωρίς στην οικουμένη
ψάχνω, σε φωνάζω, δε μ’ ακούς
βλέπω τα ηφαίστεια στους δρόμους
με φωτιές να καίν’ τους ζωντανούς
Φεύγω πικραμένη και σ’ αφήνω
ακυβέρνητη στη θάλασσα σανίδα
δεν μπορώ το αίμα μου να δίνω
σε μιαν άρρωστη συνέχεια πατρίδα
Era gelido il vento nelle strade
e simile l'anima a un aquilone
e i tuoi occhi offuscati dal pianto
come borgate sotto la pioggia
Presto è scesa sulla terra la sera
ti cerco, ti chiamo e tu non mi senti
nelle strade io scorgo i vulcani
bruciare col fuoco gli esseri viventi
Me ne vado rattristata e ti lascio
come una tavola in balia del mare
non ce la faccio a donare il mio sangue
a una patria che non riesce a guarire
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.05.2010