Hei kuin lumet
Βρε σαν τα χιόνια βρε πόσα χρόνια
είχες χαθεί απ’ την παλιά μας γειτονιά
σε καρτερούσα και σε ζητούσα
για να σε βρω είχα χαλάσει το ντουνιά.
Τη γειτονιά μας ξέχασες
τα παιδικά μας χρόνια
θυμάσαι τότε μ’ άφησες
χωρίς καμιά συμπόνια
και τώρα ξαναγύρισες
στο πατρικό σου σπίτι
όπως γυρίζει στη φωλιά
ένα μικρό σπουργίτι.
Σαν σε κοιτάζω αναστενάζω
και ζωντανεύει η αγάπη η παλιά
κι αν το θελήσεις για να γυρίσεις
σε περιμένω μ’ ανοιχτή την αγκαλιά.
Τη γειτονιά μας ξέχασες
τα παιδικά μας χρόνια
θυμάσαι τότε μ’ άφησες
χωρίς καμιά συμπόνια
και τώρα ξαναγύρισες
στο πατρικό σου σπίτι
όπως γυρίζει στη φωλιά
ένα μικρό σπουργίτι.
Hei kuin lumet hei montako vuotta
olit kadoksissa vanhasta korttelistamme
sua odottelin ja etsiskelin
sut löytääkseni olisin hajottanut maailman.
Korttellimme unohdit
lapsuusvuotemme
muistatko silloin mut jätit
ilman vähääkään sääliä
ja nyt palasit
isäsi kotiin
kuin palaa pesään
pieni varpunen.
Kun sua katson huokaisen
ja eloon palaa rakkaus vanha
ja jos haluat sen palauttaa
sua odotan syli avoinna.
Korttellimme unohdit
lapsuusvuotemme
muistatko silloin mut jätit
ilman vähääkään sääliä
ja nyt palasit
isäsi kotiin
kuin palaa pesään
pieni varpunen.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.05.2010