Salonicco (Kavvadias)
Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά σ’ έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαριά Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγανε οι Χιλιάνοι άγιε Νικόλα φύλαγε κι αγιά θαλασσινή τυφλό κορίτσι σ’ οδηγάει παιδί του Μοντιλιάνι που τ’ αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Μαρμαρινοί Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπες σ’ αγαπώ αύριο σαν τότε και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Ντεπό		Era quella la notte in cui soffiava il Vardari la prua vinceva l'onda braccio dopo braccio il motorista ti ha spedito allo scandaglio e tu pensi alla piccola Smeralda e a Kalamarià Hai scordato il motivo che cantavano i Cileni proteggeteci San Nicola e Santa marinara come un cieco ti porta una bimba figlia di Modigliani quella che l'aspirante ama e i due del mar di Marmara Sopra la tua cuccetta dorme una serpe intorpidita e la scimmia fa piroette cercando i tuoi vestiti di te, tua madre a parte, nessuno si ricorda in questo tremendo viaggio di sciagura Sotto le luci rosse dorme Salonicco dieci anni or sono ubriaca mi dicesti "t'amo" domani come allora senza oro sulla manica invano cercherai la strada che va al Depôt
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info