Jour gitan
Γύφτισσα μέρα μ’ έναv ήλιο δειλό στα σύννεφα κρυμμένο. Γύφτισσα μέρα μ’ έναv ήχο βραχνό σαν τραγούδι θλιμμένο. Η βροχή πoυ μαστιγώνει τους δρόμους η καρδιά πoυ δεv αντέχει τους πόνους μακριά σoυ η ζωή μoυ είναι άδεια φοβισμένο παιδί στα σκοτάδια. Γύφτισσα νύκτα μ’ ένα φως χαμηλωμένο σ’ ένα κερί λιωμένο γύφτισσα νύκτα μ’ ένα όνειρο γυμνό και φιλί ραγισμένο. Η βροχή πoυ μαστιγώνει τους δρόμους η καρδιά πoυ δεv αντέχει τους πόνους μακριά σoυ η ζωή μoυ είναι άδεια φοβισμένο παιδί στα σκοτάδια.		Jour gitan, le soleil timide Caché derrière les nuages Jour gitan, ses sons rauques, Comme une chanson mélancolique La pluie fouette les rues mon cœur, qui ne supporte plus la peine loin de toi, ma vie est vide enfant apeuré dans les ténèbres Nuit gitane, ta lumière réduite sur une chandelle fondue Nuit gitane avec un rêve nu et ta bise craquelée La pluie fouette les rues mon cœur, qui ne supporte plus la peine loin de toi, ma vie est vide enfant apeuré dans les ténèbres
george.stroubakis © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info