We are the poor people
Είμαστε το φτωχολόι κόσμος και λαός χάντρες απ’ το κομπολόι που `χασε ο θεός Κι αν δεν παίξαμε μ’ αστέρια τότε που `μαστε παιδιά πήραμε τη γη στα χέρια πέτρα ειν’ η καρδιά Είμαστε το φτωχομάνι κόσμος και ντουνιάς της ανάγκης καραβάνι και της ορφανιάς Κι αν μας γκρέμισαν το στέκι ο βοριάς και η βροχή κρύβουμε ένα αστροπελέκι μέσα στην ψυχή Κι αν δεν παίξαμε μ’ αστέρια τότε που `μαστε παιδιά πήραμε τη γη στα χέρια πέτρα ειν’ η καρδιά		We are the poor people, the poor folk beads from the komboloi that god let fall. And though we did not play with stars, then, when we were children we took the earth in our hands, the heart is stone. We are the poor people, the poor world the caravan of needy and the orphaned. And even if the north wind and the rain have destroyed our place we hide a thunderbolt inside the soul. And though we did not play with stars, then, when we were children we took the earth in our hands, the heart is stone.
Geeske © 08.11.2002

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info