Griza savesti
Μια φορά μεστη φωτιά εμείς δυο ψυχές στο φως μιας αστραπής δυο παιδιά που γελούν στη βροχή μα τώρα πια σιωπή ναι σιωπή Κι αν λες πως νιώθεις τύψεις τύψεις που’σβησες μια πυρκαγιά τύψεις τύψεις που’φυγες μακριά δε θέλω ούτε καλημέρα μέρα πια δε σ’ αγαπώ με θέλει άλλος και τώρα τη ζωή θα χαρώ Το πρωί που έφυγες εσύ είπα πως τελειώνει η ζωή μα πάει καιρός που γυρνάει ο τροχός κοιτάω ψηλά και ζω ξαναζώ Κι αν λες πως νιώθεις τύψεις τύψεις που `σβησες μια πυρκαγιά δε θα μου λείψεις λείψεις φύγε μακριά δε θέλω ούτε καλημέρα μέρα πια δε σ’ αγαπώ με θέλει άλλος και τώρα τη ζωή θα χαρώ ναι να το ξέρεις πως τώρα ξαναζώ ναι να το ξέρεις πως τώρα τη ζωή θα χαρώ		Jedanput nas dvoje u vatri Dve duše u svetlosti munje Dvoje dece koja se smeju na kiši Ali sada već tišina,da tišina Iako kažeš da osećaš grizu savesti Što si ugasio jedan požar Grižu savesti,grižu savesti što si otišao daleko Neću više ni dobar dan-dan Više te ne volim Želi me drugi i sada ću se radovati životu Ono jutro kad si otišao ti Rekla sam da je kraj životu Ali prošlo je vreme od kada se kolo okreće I gleda visoko i živim,ponovo živim Iako kažeš da osećaš grizu savesti Što si ugasio jedan požar Grižu savesti,grižu savesti što si otišao daleko Neću više ni dobar dan-dan Više te ne volim Želi me drugi i sada ću se radovati životu Da,znaj da sada opet živim Da,znaj da sada opet živim
Kraljica Keva, Kristina Milosavljevic © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info