Srce u vetar
Πρόσωπα και λόγια δικές μου στιγμές στο θολό μυαλό μου εικόνες ρωγμές στο στερνό τσιγάρο μου απόψε μιλάω ξανά Μοιάζεις με την καύτρα του τόσο κι εσύ μ’έκαψες για λίγο και τώρα σιωπή άραγε πού δίνεις φιλιά που σε μένα χρωστάς... πού γυρνάς Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό δεν μοιράζομαι μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω θεό σε χρειάζομαι Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ’ αγαπώ ούτε η μοναξιά σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω μα εσύ πουθενά...πουθενά... Νύχτα φέρνει η νύχτα κι οι δρόμοι κλειστοί στου καημού τα δίχτυα μπλεγμένη ζωή φάρος μες στο πέλαγο είναι η δική σου μορφή Θέλω να φωνάξω δεν βγαίνει η φωνή μόνος του μου είπες κανένας δε ζει άραγε σε ποια αγκαλιά τώρα πια με πουλάς πού γυρνάς		Lica i reči,to su moji trenuci kroz maglu u glavi vidim slike kao pukotine opet pričam večeras sa mojom poslednjom cigarom Ličiš na žar cigarete,tako si me i ti sagorela na kratko a sada tišina pitam se koga ljubiš a meni si dužna gde skitaš Osećam se usamljeno,nemam mesto pod Suncem ne delim jedno srce u vetar u potrazi za Bogom trebam te Osećam se tako usamljeno,niko mi ne govori volim te samo samoća kao duša lutam da nađem telo u koje ću ući ali tebe nigde...nigde Noć,donosi noć i putevi su zatvoreni u mrežu čežnje se upetljao život svetionik u sred pučine je tvoj lik Želim da vičem,ali nemam glasa Sam sa sobom,rekla si mi,niko ne živi pitam se za koji si me zagrljaj sada prodala gde lutaš
Kraljica Keva, Kristina Milosavljevic © 17.12.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info