Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Mijn lieve zoon
Mijn lieve zoon

Γιε μου, είν’ ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου
που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου
στη ζωή κυνηγημένος να γυρνάς

Γιε μου, δεν τον άκουσες τον δόλιο σου πατέρα
παρασύρθηκες και μέρα με τη μέρα
είσαι είκοσι χρονών κι όμως γερνάς

Γιε μου, τι περιμένεις, πε μου
σ’ έναν δρόμο λασπωμένο
θα ’σαι πάντα σαν δεντρί ξεριζωμένο
δίχως μοίρα, δίχως ήλιο κι ουρανό

Γιε μου, τον καημό μου συλλογίσου
γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου
γιε μου, γιε μου, πώς πονώ

Γιε μου, είν’ οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου
οι αρχόντοι είν’ εμπόροι του πολέμου
και γελούν όταν το δάκρυ μας κυλά

Γιε μου, μην πιστεύεις σε κανέναν ακριβέ μου
ως κι οι φίλοι σου χαρήκανε, Θεέ μου
που ’χεις πέσει τώρα τόσο χαμηλά


Mijn lieve zoon, ik kan de pijn niet verdragen
als ik zie dat je als een dor blad in de wind
opgejaagd je weg zoekt door het leven

Mijn zoon, je gekwelde vader telde niet mee
weggedreven werd je dag na dag
met je twintig jaar lijk je stukken ouder

Mijn zoon, zeg me, wat verwacht je
op een modderige weg
ben je altijd een boom zonder wortels
doelloos, zonder zon en hemel

Mijn zoon, mijn gemis telt toch ook mee
Kom naar huis, 'k zal je wonde verzachten
Mijn zoon, mijn zoon, wat een pijn

Mijn lieve zoon, mensen zijn wreed
die heren verdienen met oorlog hun brood
en ze lachen als bij ons een traan rolt

Mijn dierbare zoon, vertrouw maar niemand
zelfs je vrienden spotten met je, bij God
nu je nu zo diep gevallen bent

renehaentjens © 18.12.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info