amou-me
Είχες στα μάτια σου Βυζαντινό φεγγάρι Κι έμοιαζες ίδιος με εικόνα του Χριστού Έλληνας όμορφος φωτιά και παλληκάρι Λες κι απ’ τ’ ανάκτορα σε βγάλαν της Κνωσού Είχες στα μάτια σου τ’ αυγερινού τη χάρη Μες στην καρδιά σου είχες τα δώδεκα νησιά Και σαν θα σμίξουμε μια νύχτα με φεγγάρι Θα σου χαρίσω χάντρα φως μου θαλασσιά Αγάπησέ με Αγάπησέ με Μες στης καρδιάς σου τη σκιά Κρυφάγγιξέ με Κι αγάπησέ με Τ’ αντρίκειο χέρι σου απλώνει σ’ ένα χάδι Σαν τον μαΐστρο που χαϊδεύει τα νησιά Σαν άσπρο σύννεφο που τύλιξε το βράδυ Κι εσύ ο Ταΰγετος κι εγώ η Μονεμβασιά Με των χεριών σου τα ατελείωτα μονοπάτια Είσαι ένας στίχος σε τραγούδι μαγικό Γάλα και μέλι στα μεγάλα σου τα μάτια Σμίξαν και φτιάξαν της χαράς το μυστικό		Tinha os olhos na lua bizantina E mostrava a própria imagem de Cristo gregas formas e fogo em belo rapaz Como no labirinto de Knossos Em seus olhos a luz prateada da lua dentro de seu coração tinha doze Ilhas E como encontrávamos na noite com lua e você me presenteava com colar de pérolas de meu mar amou-me, amou-me dentro de seu coração a sombra escondeste-me E amou-me Sua mão masculina estendia uma carícia Como o mastro que navega pelas Ilhas Como branca nuvem que envolve a noite você é Taygetos-Gebirge e eu Monemvassia Com as tuas mãos em intermináveis trilhas É um verso na mágica canção Leite e mel em seus grandes olhos que tomam nas graças de um segredo
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 09.01.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info